Diabetes Trefpunt header

Hypo’s met een vreetkick zijn kicken! (Gastric Bypass deel 3)

IngeOlivier:

Werkzaam als adviseur content en communicatie bij DVN. Lekker de stem van de patiënt zijn: informatie 'vertalen' naar gewone-mensen-taal en onderwerpen uitdiepen die jou en mij interesseren als ervaringsdeskundigen.

Heb je type 1? Dan ken je dat gevoel ongetwijfeld: je zit te laag, blijkbaar al een tijd, je merkt het veel te laat op doordat je druk aan het vliegeren, Ikea-kastjes-in-elkaar-schroeven of slapen was. En àls je het dan merkt, dan heb soms een hypo te pakken waarbij je alleen maar door wilt eten. Je begint met Glucotabs en sinaasappelsap. Na even wachten nog een liga voor de langwerkende koolhydraten en dan is het voor jou waarschijnlijk voldoende.

Ik bolus het teveel aan koolhydraten weg en voel me vervolgens heel schuldig. En een beetje dom

VOER!
Maar… als ik zo’n hypo heb waarbij mijn lijf uit alle poriën roept: VOER! dan is het dan nog niet genoeg. Dan gaan de lades open, dan verschalk ik minimarsjes, marshmallows, koekjes, winegums en alle andere zoete zooi die ik maar kan vinden. En als er een stemmetje in mijn hoofd zegt “Hé joh, weet je wel hoeveel koolhydraten je naar binnen schuift?!” dan stap ik moeiteloos over op een stuk kaas of bierworstjes.

Pas als er echt geen hap meer bij kan, of als mijn bloedsuikers weer volledig hersteld zijn, neemt de vreetkick af. Dan bolus ik het teveel aan koolhydraten weg en voel ik me vervolgens heel schuldig. En een beetje dom.

Het past niet meer!
Maar dat was voor mijn operatie! Laatst had ik mijn eerste vreetkick, ruim een jaar na een gastric bypassoperatie. En weet je waar ik echt van genoot?! Na de bloedsuiker-bommetjes (Hypio-fit en druivensuiker) nam ik een ontbijtkoek. En er paste helemaal niets meer bij! Ik wílde wel meer naar binnen stouwen, maar het kón niet!

En natuurlijk ebde dat begerige oer-gevoel van alles op willen vreten wat los en vast zit, in no time weg (dat geloof je niet als je erin zit, maar het is toch echt waar). En kon ik heel tevreden en dankbaar bij komen van een hele heftige hypo. Die operatie was echt een topbeslissing.

  • Dat heb ik nu precies andersom.
    Op het randje van trek blijven houden en geen grammetje te veel.
    Zonder ingesteld te zijn, laat staan weten dat en toch nog 100 worden.

  • Beste JoalBetes

    Het spijt me, maar ik snap niet echt wat je bedoelt :-)…

    Groetjes Inge

  • ik ben vooral geïnteresseerd in de gastric bypass, de operatie, hoe is het als je weer wakker wordt (pijn, ongemak) en dan, de eerste weken of maand. En daarna ook nog problemen ondervonden En welke. Kun je nog wel voldoende drinken, (die geadviseerde 1.5 tot 2 ltr. per dag) Je hebt blijkbaar geen hongergevoel, geen trek? Of wat. En als je wat lekkers ruikt, ziet? Kun je nog naar het toilet, ……
    Vragen, piekeren, angsten.

    En hoe is het na 1,5 tot 2 jaren. Is het dan toch een gevoel van ik ben op dieet, moet mij inhouden. Of gaat dat vanzelf…….. Of komt ook bij deze OP weer het jojo effect terug, net zoals die andere dieten die ik gedaan heb en waar ik in 1 jaar 40-45 kilo afviel. En dus ook weer bijkwam.

    Er is deze week een samenkomst met mensen die de OP al achter de rug hebben. Maar daar mag ik nog niet heen. Ik mag dus pas mij informeren NADAT ik de screening achter de rug heb.
    Want stel je voor dat ik afhaak na een gesprekje met die 2 mensen die de OP er al enige tijd erop hebben zitten. Dan hoeft die screening dus ook niet. Gesprek met psycholoog, diëtist, arts, bewegingsdeskundige. En natuurlijk een administratie die daar werk aan heeft, en nog iemand die de begeleiding begeleidt. Tja, je moet mekaar natuurlijk wel aan het werk houden, al die ruim boven modaal verdieners.

    Dus daarom probeer ik hier van ervaringsdeskundigen mijn vragen (en angsten) reacties en antwoorden te krijgen.

    Want die cowboy verhalen van al die mensen die ’s nachts en met loeiende sirenes naar het ziekenhuis gebracht moeten worden en bijna dood waren geweest, of de andere kant, 50 kilo afvallen in een half jaar …. dat noem ik slechts geruchten of verkooppraat als die niet van iemand komen die
    – het zelf niet heeft meegemaakt.
    – die er financieel aan verdient.

    Tijdens de eerste bijeenkomst was er een super slanke jonge dame die de info gaf. Haar gevraagd of ze ervaringsdeskundige was, dus de OP ook gehad had. Die vraag had ze duidelijk niet verwacht. Neen, dat niet. En maar praten, neen, geen pijn en dit en dat. Tja, dat is haar job. Ik kom uit de verkoop maar ik heb nog nooit een visite kaartje gehad met verkoper er op. Wel altijd adviseur, account manager, rayon manager, specialist.

    Kortom HEEL graag reacties van mensen die het allemaal zelf ondergaan hebben en zelf meegemaakt hebben.

      • Diana

      Ik heb een gastric bypass gehad in 2005.Ik ben nu 63 jaar beperkt in mijn beweging door vele klachten.Ik heb nu 23 jaar diabetes type 2.Na de bypass kun je weinig eten maar in de loop van de tijd steeds weer meer want je maag groeit gewoon weer verder.Als je dan zoals ik niet meer in staat bent om te sporten dan komen de kilo’s er langzaam weer bij,De mensen die ik kende van toen met hetzelfde hebben dit probleem ook.Sinds een jaar of 5 heb ik last als ik medicijnen nodig ben ergens voor.Als voorbeeld neem ik even de valsertan die uit de handel is gehaald,ik heb dit jaren geslikt voor hoge bloeddruk nu moet ik een andere voor ik daar mee op regel ben ben ik een aantal weken verder.De eerste werd ik van een halve onwel.Ander soort gekregen kwart genomen ook niet fijn.Nu ben ik 1 week verder en zit op een halve tablet dit voelt nu redelijk goed maar er moet nog een halve bij.Dit heb ik met bijna alle soorten medicijnen ik wordt heel naar.Dit komt volgens de internist van de maagverkleining mijn lichaam reageert niet goed op medicijnen en doet dan nare dingen.Maar wat ik dan vervelend vind is dat ik 40 kilo ben afgevallen maar het niet zo kan houden.Ik heb met mijn diabetes pieken en dalen soms zit ik weken veel te hoog met hetzelfde eten en dan weer weken heel laag dit maakt me onzeker en ik moet met 10 minstens gaan slapen want anders krijg ik een hypo.Maar in slechte tijden wordt ik dan wakker met ong 7/8moll en soms nog wat hoger.Als ik onder de 7 kom wordt ik misselijk wakker.Ik vind het heel moeilijk.Overdag prik ik vaak suiker voor ik spuit want ik ben niet constant.Toch spuit ik lang niet zoveel als voor de verkleining.Want ik eet nog steeds weinig met het ontbijt lunch en avondmaal.Maar ik neem wel dingen tussendoor en daar kan ik moeilijk vanaf.Maar het groeien komt vooral van te weinig beweging en dat is best jammer.Als je jong bent en je kunt goed sporten dan moet je dat vooral vol houden dan blijven de kilo’s weg en is de suiker beter.Gr.Diana

        • Diana

        Hallo,
        Mijn maagverkleining is 13jaar geleden.
        Ik heb na die tijd geen ondersteuning gehad van wat dan ook omdat je bijna niet kon eten. Er werd aangenomen dat het dan wel goed kwam.Mijn lichamelijke protest tegen medicijnen zal ong 5 jaar nu zijn.

    • CTapi

    Ik ben begonnen bij de NOK te Velp.
    Super begeleiding.
    Nu screening Rijnstaete Arnhem
    Over een maand word ik geopereerd.
    Nogmaals begeleiding is zo goed.
    Alleen ik mis een beetje de ervaring met diabetes type 1 ivm hypo’s
    Ik ben blij dat Ik deze keuze heb gemaakt.
    Gr.Caroline

      • Diana

      Als je geluk hebt kun je van de insuline af komen na een maagverkleining tenminste bij type 2 wel. Als je verder goed gezond bent en blijft sporten zit je op de goede weg en kunnen de kilo’s er af blijven.Dan zijn de hypo’s ook van de baan.

  • Diana, hoe lang geleden is je gastric bypass?

    • FrankvD

    Ja veel van dit soort verschijnselen ken ik.
    Als je door zo’n hypo heen slaapt dan is er een kans dat je tussen de witte jassen wakker wordt. (NIET GOED ! )Als ik dan toch naar de keuken weet te strompelen en meten dan staat er bv 2.1 of 1.8 en dan heb ik altijd een fles cola in de koelkast. Dat wordt dan Cola , snoep , broodje chocopasta , enz, enz. Daarna meet je dan 23.4 of zo iets. Ook niet goed maar dan geen witte jassen.
    Ik ben 64 jr jong en al 56 jr diabeet , dus ik kan een boek schrijven, ik en mijn hypo’s.
    Horror,maar okay , ik leef nog.
    Groet , Frank vD.

      • Diana

      Dat zijn hele lage hypo’s vreselijk.Ik had afgelopen week een hypo die niet eens laag was 5.0 was het laagste maar ik voelde me zoooo slecht heel apart.
      Heeft iemand dit wel eens gehad?Ik prikte voor ik ging slapen 6.8 ik voelde me toen al helemaal niet goed net alsof ik 3 of 4 had zo raar. ik zakte ook gewoon naar 5.8 toen heb ik een lepel honing genomen en een flesje cola maar zakte nog steeds tot 5.Nog meer honing het heeft wel een uur geduurd voor het omhoog ging maar niet eens heel hoog ik bleef steken op 7.8 en was inmiddels misselijk van alle suikers.Dat niet alleen mijn hypo gevoel ging bijna niet over.Ik ben de hele nacht naar geweest en werd in de morgen wakker met7.8 dus niet eens hoog.De hele dag niet lekker en de avond er na minder insuline genomen dan maar overdag wat meer novorapid.
      Ik heb dit 1 keer eerder gehad en de internist wist niet hoe dit kan.

Wil je reageren op dit bericht, dan moet je ingelogd zijn met je account.