Paniek: heb ik corona?
Ik lag al dagen voor pampus op de bank. Mijn hoofd voelde als een blok beton, de zakdoekjes waren niet aan te slepen, ik niesde me een ongeluk en mijn hoest klonk als die van een oude kettingroker, die net wakker geworden is. Normaal gesproken al geen pretje, maar nu was het coronatijdperk aangebroken.
Ik kreeg geen lucht. Steken op mijn borst. Zie je wel, dacht ik paniekerig, ik heb het toch!
Ik behoor tot de risicogroep met mijn diabetes en was dus doodsbang. En maar temperaturen. Nee, geen verhoging. En maar bloedprikken. Nee, niet te hoog. Het stelde me enigszins gerust, maar niet helemaal.
Blijven prikken
Het nieuws over corona was nog maar net op gang gekomen - het was eind februari - maar ik kon mezelf maar moeilijk geruststellen dat ik niet tot één van de besmette personen behoorde. Nu ben ik al vrij hypochondrisch aangelegd, dus deze situatie hielp niet. De huisarts droeg me op de boel goed te blijven monitoren: regelmatig temperaturen en bloedprikken dus. En, goed voor mezelf zorgen: rust nemen en goed drinken. Testen was nu niet nodig.
Paniek
Ook toen de symptomen verdwenen waren, bleef ik last van een verstopte neus houden. De benauwdheid versterkte plotseling enorm als ik enge nieuwsberichten over de volle IC’s in Italië zag, of als mijn vriendinnen me goed bedoelde waarschuwingsberichten doorstuurden, met info over hoe je jezelf kunt beschermen. Ik kreeg geen lucht. Steken op mijn borst. Zie je wel, dacht ik paniekerig, ik heb het toch! Het einde is aangebroken! Ik woon alleen, dus het ene na het andere doemscenario trok voorbij. Daar lag ik dan, gestikt op bed. Niemand die 112 kon bellen, niemand die het wist. Pas dagen later zou ik ontdekt worden. Nadat ik mezelf toch weer wat tot rust had weten te brengen, herstelde de luchttoevoer zich weer.
Ik had geen corona, ik was verkouden en was in paniek.
Strikte isolatie
Inmiddels ben ik gelukkig van alle klachten af en zit ik al weken in strikte isolatie. Geen pretje, zeker niet aangezien ik alleen woon en ik mijn nieuwe vriend dus ook voorlopig niet kan bezoeken, maar ik neem liever het zekere voor het onzekere. Dan maar wat vaker (video)bellen. Het enige waar ik nog voor buiten kom zijn mijn boodschappen, die ik één keer per week al wandelend (want beweging!) ga halen, zo laat mogelijk, zodat het lekker rustig is in de supermarkt en ik voldoende afstand kan houden.
Tja, we leven gelukkig in een welvarend land, waar de boel goed geregeld is. Daar ben ik dankbaar voor. En toch hoop ik natuurlijk dat deze ellende snel weer voorbij is!
-
Geachte Stefanie Rondags
Prima een dergelijke blog. Echter er dient wel bij vermeld te worden dat dit een ‘verzonnen’ blog **) is. Indien dat niet het geval is, dan zou ik willen aanraden eens contact te zoeken met b.v. een diabetespsycholoog. (B.v. bij het VU Medisch Centrum).
Op dit forum komt het namelijk voor dat dit soort berichten wordt gelezen als een persoonlijk bericht met een persoonlijk probleem.
Vriendelijke groet,
Ben**)
De blog berust allicht op eigen ervaring of ervaringen van anderen. Maar is volgens mij opzettelijk wat dikker aangezet. De lezer van dit soort berichten hoort hier wel bewust van te zijn.
Het bericht staat namelijk niet alleen onder blogs, maar ook onder nieuwe berichten.-
Beste Ben,
Dank voor je berichtje.
Zo te horen komt het allemaal wat dramatisch op je over en/of vind je dat ik hulp nodig heb, als dit er echt zo bij mij aan toe gaat. Oei, die feedback neem ik ter harte.
Ik vrees echter dat het wel degelijk mijn eigen ervaring is, niet aangedikt, én – misschien nog wel het meest ironische – dat ik zelf (diabetes)psycholoog ben. Je hebt gelijk dat psychologische technieken goed kunnen helpen je angst onder controle te krijgen; zelf maak ik daar ook dankbaar gebruik van, om weer tot rust te komen, als ik in paniek schiet. Psychologen zijn helaas ook maar mensen..
Hopelijk stelt dit je wat gerust: het bericht is persoonlijk en echt.
Hartelijke groet, Stefanie
-
-
Hallo Stefanie,
Het verwijzen naar de diabetespsycholoog was natuurlijk ironisch bedoelt. Mijn reactie was niet alleen gebaseerd op het bericht zoals ik dat zag in nieuwe berichten. Maar het profiel en eerdere berichten geven over het algemeen een stukje context, wat je niet krijgt als je het bericht op zichzelf beschouwd.
Dit bericht en ook voorgaande berichten o.a. ‘flubberbillen’ zijn over het algemeen wel overwogen geschreven, zonder enige zelfreflectie zou dat volgens mij niet mogelijk zijn. Ook het ontbreken van reacties op andere berichten was voor mij de indicatie dat jouw ‘bericht’ geen noodkreet was, maar bedoelt als column. En volgens mij was er tijdens het schrijven van de column al geen sprake meer van paniek.
Hoewel dit forum niet druk wordt bezocht (het aantal mensen dat je bericht ondertussen hier heeft gelezen ligt momenteel zo rond de 50), kunnen verschillende mensen je bericht ook heel verschillend lezen.
Daarom was mijn mening dat er aangegeven moest worden dat het hier om een blog ging en niet om een schreeuw voor hulp.Normaal zou ik een dergelijke reactie geven als Persoonlijk Bericht, helaas kunnen er binnen dit forum geen persoonlijke berichten meer worden verstuurd, daarom doe ik het maar even hier.
(Sorry naar de andere lezers toe).
Ben-
Idd @ben42
Geen persoonlijk berichten meer kunnen er binnen dit forum verstuurd worden, hier zou de @moderator nog op terugkomen volgens mij. Kan het gemist hebben want ik kan het niet terug vinden.
Groet 6feet10
Dit bericht kan verwijderd worden @moderator
-
Ah, nu begrijp ik je eerste bericht beter. Ik wist eerlijk gezegd niet eens dat eerdere columns van mij hier als bericht geplaatst waren, dat zie ik nu pas. Vandaar ook dat ik nooit reacties heb gegeven. Dat had ik anders zeer zeker wel gedaan!
Ik deel je mening dat het duidelijk gemaakt moet worden dat dit een column betreft, en geen ‘noodkreet’, waar ik advies op zou willen. Ik ga het gelijk doorgeven.
-
-
Zie b.v. ook dit bericht (en de reacties daarop):
-
Hallo,
Het is inderdaad een blog met daarin de ervaring van Stefanie. Momenteel worden nieuwe blogs ook automatisch onder nieuwe berichten geplaatst. Of het duidelijker kan worden gemaakt dat dit blogs zijn, nemen we mee in de verdere ontwikkeling van het Diabetes Trefpunt.
Met vriendelijke groet,
@moderator Diabetes Trefpunt
