De invloed van mijn partner zijn diabetes Type 1 op ons gezin en onze relatie…

Hoi, mij zijn geen lotgenotengroepen bekend, ik ben er ook naar op zoek. Mijn man heeft diabetes type 1. We hebben een zoontje van 2 en ons tweede kindje is onderweg. Het is best pittig! Vooral de schommelde waarden hebben veel impact op ons als gezin.
Ik blog erover op de Facebookpagina ‘In ziekte en gezondheid’, maar het schrijven schiet er vaak bij in door de combinatie van ons gezin en diabetes. Lastig ook om jezelf niet als zielig neer te zetten. Ik heb al te horen gekregen “hij is toch ziek, jij niet”. Er is veel onbegrip voor, zelfs in eigen familie.
Ik blijf dit topic volgen en ben zelf te vinden op Facebook mocht je in contact willen komen.

Hallo,
Mijn vriendin heeft diabetes type 1. Ik heb twee kinderen van 10 en 8 uit een eerdere relatie. Ik ken mijn vriendin al bijna 3 jaar en sinds 2 jaar wonen we samen.

Ik vind diabetes soms ook moeilijk te handelen,ook al wist ik op voorhand goed wat de consequenties waren. Vooral de nachtelijke hypo’s breken mij vaak op. We hebben een periode gehad waarin we blij waren als we twee nachten per week door konden slapen en vaak had ze meerdere hypo’s per nacht. De sensor gaf niet altijd even goed de hypo’s aan dus ik vond het soms bijna eng om te gaan slapen.
Gelukkig gaat het nu weer een stuk beter(’s nachts dan, want een dag zonder hypo is hier wel heel zeldzaam).

De psycholoog van mijn vriendin beloofd al een tijdje om een partnergroep op te richten maar tot nu toe is dat nog niet gebeurd.
Ik zou het heel fijn vinden om een een keer af te spreken. We wonen zelf in Leiden dus Amsterdam zou wat mij betreft prima zijn!

Mijn broer heeft al 35 jaar diabetes type 1 en is nog steeds heel schommelend.
Hij woont nog bij mijn moeder die dementie heeft, ik zorg voor haar. Zij wonen op het gelijkvloers, ik woon op de 2de verdieping. Het punt is dat mijn broer veel heftige hypo s krijgt. Soms hoor ik hem tot boven harde rare luide geluiden maken en en gelukkig ga ik dan ook onmiddellijk naar hem toe en probeer ik hem honing toe te dienen, dit is steeds bijna een gevecht want weigert meestal om zijn mond open te doen en houd hij me met zijn handen sterk tegen zodat ik maar niets kan doen. Soms wordt hij er nog agressief bij, het is al eens gebeurd dat hij de luster van het plafond heeft geslagen…allemaal tijdens zo een hypo. Ik sta dan zo machteloos en weet niet wat te beginnen. Dan denk ik, wat als ik niet thuis ben, mijn moeder zou helemaal niet meer weten hoe te handelen. Ik heb dit al met zijn dokter besproken maar zij kan mij ook niet echt tips geven. Het is wel zo dat hij weinig verantwoordelijkheid draagt en soms maaltijden overslaat en ook eet hij totaal niet zoals het hoort. Kunnen jullie mij raad geven? Herkennen jullie deze soort hypo waar je begint te roepen en te tieren, rare dingen begint te doen zoals rondhuppelen en terwijl zo hevig roepen en soms ook heel agressief wordt?

Kijk eens hier
Amerikaanse dr Bernstein heeft dm type 1 en is nu 84!
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Richard_K._Bernstein

Hi mijn partner heeft diabetes type1 en ikzelf ben net in een relatie met hem. Ik had al net hier een reactie geplaatst en ben ook op zoek naar partners van mensen met diabetes1. Hoe gaan jullie met de ziekte om? Voordat ik een relatie netvormig aanging heb ik de nodige vooronderzoek gedaan. Op Nederlandse sites kwam ik weinig tegen. Wel op Spaanse sites. Ik googlede in Spaans en Engels. Na 3 maanden relatie kreeg hij een hartaanval. Dit was ook voor mij hefti want ik ging ervan uit dat verdere complicaties op veel latere leeftijd zouden gaan spelen. Hij had inmiddels wel een teenamputatie gehad dus ik dacht aanvankelijk dat ‘ het ergste’ al achter de rug was. Ikzelf woon in Rotterdam.

Mijn vriend heeft diabetes type 1. We hebben nu een half jaar alweer een relatie. Oor dat ik met hem begon er een serieuze relatie ben ik op zelfonderzoek gegaan. Ik wilde meer over deze ziekte te weten komen en vooral in verband met relatie. Ik vroeg mij af welke rol ik eventueel zou hebben als partner en ook in welke mate. Via Google kwam ik weinig te weten. Wel kwam ik veel tegen op Spaanse sites. ( ik Hooglede ook in deze taal en in het Engels) dit heeft mij en ook mijn vriend veel geholpen. Ik las in het Spaans over de Spaanse landelijke diabetes federatie en kwam een schat aan informatie tegen. Wellicht hebben anderen ( partner of mensen zelf die diabetes hebben er ook wat aan) zie http://www.fedesp.es

Gelukkig eet ik zelf gezond ( koolhydraatarm) dus op het gebeid van voeding waren er weinig aanpassingen. In het begin van de relatie moest ik wel wennen aa het onderwerp ‘gezondheid’. Mijn vriend is logischerwijs daar continu 24/7 mee bezig. Ik daarentegen, niet en voor mij was gezondheid iets vanzelfsprekends.

Hij vertelde mij over zijn teenamputatie als gevolg van zijn ziekte. Ik dacht dus dat “het ergste” gevolg van zijn ziekte al was geweest. Niks bleek minder waar;
Na 3 maanden kreeg mijn vriend een hartaanval en belandde in het ziekenhuis. Gelukkig gaat het goed met hem en we zijn nog steeds samen. Ikzelf had niet verwacht dat deze ziekte al op zo’n korte tijd nog meer impact zou hebben. Wij zijn nog heel gelukkig samen en ik blijf ook bij hem. Ik vroeg mij af hoe andere partners van mensen met diabetes omgaan met deze ziekte.

Deze reactie had ik bij ‘partner ‘ neergezet want ik denk dat het wellicht fijn is om met anderen te printen wiens partner ook diabetes heeft. Wellicht kunnen we elkaar helpen?

Waar wonen jullie? Is er een Facebook groep voor partners van diabetes patiënten?

Hoi allemaal,

Na bijna 10 jaar aan ervaring als partner van iemand met diabetes merkte ik steeds meer het gemis van een plek waar wij met onze vragen, ervaringen en klaagzang heen kunnen.
Ik heb daarom zojuist een facebook groep geopend voor partners en naasten van diabetes (te vinden onder gelijke naam), zodat wij elkaar ook makkelijker kunnen vinden.
Wees welkom en sluit aan als je je aangesproken voelt!

Het lijkt me ook niet gemakkelijk ,ik heb hier geen ervaring mee .
Denk dat een open communicatie naar elkaar heel belangrijk is ,geef je zorgen aan en praat met elkaar als je er eens doorheen zit ! We zijn allemaal maar mensen (gelukkig ) vergeef jezelf als je eens uit de ban vliegt en je controle verliest .
Probeer genoeg te slapen en ga de natuur in , om de accu weer op te laden .

oja ik wil degene die het allemaal moeilijk hebben een dikke knuffel geven ,maarja het is nog corona tijd he lol

Wat goed van je! Hoe heet je Facebook groep? Ik wil er graag bij horen!
Ik heb inderdaad gezocht naar ervaringen met partners maar die zijn er idd niet.
Groetjes Emma

Ik heb op jouw naam gezocht maar niet gevonden. Vandaar dat ik het vraag