Down
Ik heb zwangerschapsdiabetes, en ik heb goede waardes ondanks dat ik niet altijd aan mijn dieet houd. Ik ben namelijk verslaafd aan lekker eten(ongezond), saucijzenbroodje, pizza, koek. Ik kan ook niet zonder lekkers voor de tv, het is echt voor mij iets waar ik overdag naar uitkijk om lekker ’s avonds te snoepen voor de tv. Het geeft mij een goed gevoel en zonder lekker te eten is geen leven voor mij. Ik ben zo bang om echte diabetes te krijgen want dan ga ik mij nog downer voelen dan dat ik nu doe. Ik ga zeker depressief worden en ik ben bang dat ik niet mijn levensstijl kan veranderen. Lekker eten is mijn leven. Ik zit nu in de avond als tussendoortjes op 30 koolhydraten terwijl dat vroeger 100 koolhydraten waren, en het maakt me zo down dat ik gewoon niet kan eten wat ik wil, want stel ik krijg echt diabetes. Pfff zo moeilijk.. ben ik echt de enige die zo depressief wordt van het niet kunnen en mogen eten wat je wilt??
-
Hallo Harlekijntje,
Dat je waardes nu nog goed zijn, ondanks je eetpatroon, is natuurlijk geen garantie voor je toekomst. Het is goed dat je je hier zorgen om maakt, want de kans dat het fout gaat is aanwezig. Je bent met je avondtussendoortjes al geminderd, slim, maar ik weet niet of de echte oplossing in die richting is te vinden.
Ik ben van mening dat je jouw relatie met voedsel moet onderzoeken. Als jij de hele dag door zo uitkijkt naar dit lekkere/ongezonde eten, en je wordt down als je dat niet kan eten, dan is dat in de basis ongezond. Zelfs als je elke dag 2 uur gaat sporten, zodat je geen grammetje aankomt, dan alsnog is het ongezond om zo te hunkeren naar het (ongezonde) eten.
De psychologie rondom eten is gigantisch en complex. Eten geeft bijvoorbeeld een gevoel van voldoening. Mensen met een slecht zelfbeeld, weinig zelfvertrouwen of een gebrek aan controle, kunnen gevoelig zijn om eetbuien te krijgen en niet te weerstaan. Met name suiker en vet geven kortstondig een goed gevoel, omdat ze de aanmaak van dopamine en seratonine (gelukshormoon) stimuleren. Dat jij zó graag dat eten nodig hebt om je gelukkig te voelen, kan voortkomen uit andere psychische klachten.
Het moeilijke aan dit alles is dat je dat niet altijd zo 1,2,3 kan achterhalen en oplossen. Het kan stress zijn van je huidige baan, maar ook iets uit je jeugd wat je al jaren hebt weggestopt. Toch wil ik je aanraden om dit te onderzoeken. Hoe ging jullie gezin met eten en eetmomenten om toen je nog een kind was. Misschien werden ruzies wel opgelost tijdens het eten, of was dat het enige moment dat je je vader zag. Misschien is het hedendaags en ben je niet blij met wie je bent, dan heb je mogelijk minder uit het verleden te onderzoeken en kun je meer op de toekomst richten. Het veranderen van je zelfbeeld. Ook interessant: doe je dit ongezonde eten sinds je zwangersschapsdiabetes hebt, of al je hele leven lang? Als je weet wanneer het begon, dat zou je zomaar dicht bij de oorzaak kunnen zitten.
Sommige bedrijven hebben een bedrijfspsycholoog. Dit zijn niet altijd de hoogvliegers in het vakgebied, maar het kan een begin voor je zijn. Een huisarts kan je doorverwijzen naar een psycholoog. Als je je daar niet comfortabel bij voelt, ga dan eerst zelf onderzoeken. Schrijf het op, praat met je partner of goede vriend(in). De oorzaak en een antwoord vinden kan maanden of zelfs jaren duren. Dat is niet erg, zie het als een mogelijkheid om jezelf nog beter te leren kennen. Iets wat te weinig mensen doen.
Het belang van een goede mentale gezondheid wordt zwaar onderschat. Als diabeet (type 1,2 of wat dan ook) ben je extra gevoelig voor klachten rondom je mentale gezondheid. Belangrijk is om te onthouden dat je niet psychisch ziek of gestoord bent op het moment dat je dit gaat onderzoeken. Te weinig mensen doen het, met alle gevolgen van dien.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt, en om even terug te komen op je vraag:
Nee, je bent absoluut niet de enige die depressief wordt omdat ze niet alles kunnen en mogen eten. Je bent niet alleen!Groeten Sander
-
Harlekijntje, ik snap goed wat je zegt. Niet kunnen eten wanneer en wat je maar wilt is frustrerend. Ik zou als ik jou was echt met een psycholoog gaan praten. Het is niet gezond om zo veel te snoepen. Of je nu wel of geen diabetes hebt.
Succes! -
Dankjewel voor Julie reacties,het zit inderdaad niet goed in mijn huwelijk,Ik heb een liefdeloos huwelijk,sinds ik getrouwd ben snoep ik veel,vroeger viel het wel mee,ik denk omdat ik geen liefde heb dat ik dat geluksgevoel in zoet eten vind…
-
Hoi, nog zo’n snoepkont hier, althans, was…. Ik heb diabetes type 1 en een zwangerschapswens! Dat betekent voor mij een strict dieet…helaas…, maar alles voor de eventuele toekomstige kleine. Om het acceptabel te maken, kies ik 1 a 2 dingen uit die ik super lekker vind. In mijn geval een bakje straciatalle-kwark – jammie- dat mag ik dan uit m’n werk en kijk ik iedere helemaal naar uit. De rest van de dag beperk ik de koolhydraten.
Helemaal niet snoepen is lastig en als je een zoetekauw bent, erg moeilijk vol te houden, al doe je het natuurlijk wel ergens voor en is het maar tijdelijk. Vandaar mijn tip om het toch vol te kunnen houden, kies 1 of 2 dingen, liefst verpakt in kleine hoeveelheden en wees sterk, al is het niet voor jezelf, dan in ieder geval voor de kleine.
