Kraamtijd en gebroken nachten
Mijn man heeft 3 jaar diabetes1 en ik ben net bevallen. Ik merk dat de nachten voor mijn partner extra zwaar zijn. Hij raakt erg ontregeld van die gebroken nachten en is sacherijnig en net niet agressief (terwijl hij normaal nooit zo is). Heeft iemand tips om alles beter onder controle te houden? We trekken het ’s nachts niet, ik kan zelf namelijk nog amper op mijn benen staan, is er iets van nachtzorg? Help!?
-
Van harte gefeliciteerd met de kleine. Vraag het aan de verloskundige, de kraamzorg of de huisarts.
-
Dankjewel! Dat hebben we al gedaan, daarom mijn vraag hier bij ervaringsdeskundige.
-
-
We hebben hier 1 van 3 maand. Wat ik zelf merkt dat als zij wakker wordt, gaat mijn suiker een beetje omhoog. Geeft ze binnen een 10 min weer een huil, gaat het weer een stukje omhoog. En dan ook weer lastig naar beneden. Ik gaf haar meestal een schone luier en dan mijzelf wat insuline en dan was er niks aan het handje. Ik hen een fsl2 dus Jan precies zien wat er gebeurt in de nacht. Soms gaat je diabetes ook voor de rest van het gezin. Het is vooral kalm blijven en blijven nadenken.
-
Het is slopend die gebroken nachten…de vermoeidheid en stress levert weer ontregeling vd diabetes op. Ik snap dat je daar bijna agressief van kunt worden, maar dat maakt het nog erger! Baby’s zijn hier heel gevoelig voor.
Denk aan powernaps tussendoor, ontspanningsoefeningen en frisse lucht,een wandeling..Probeer regelmaat te vinden voor deze periode, denk: dit gaat ook weer voorbij! Het is maar een fase..
Misschien kunnen jullie de nachten verdelen? Een ‘nachtdienstrooster’ maken? Om en om nachtdienst en de ander met oordoppen in laten slapen in de meest stille kamer vh huis? Misschien is/zijn er familie/vrienden die een ( vaste?) nacht of dag kunnen bijspringen? Even geen gehuil in huis zodat jullie kunnen bijtanken?
Probeer iig zo goed als mogelijk een ritme hierin te vinden. Dat is beter voor de baby en beter voor de diabetes. Het is ook erg verschillend per kind, mijn eerste was meestal relaxed en tevreden en lag ouderwets ingebakerd in zijn eigen bedje naast mij..die deed het goed door op vaste tijden te voeden, kreeg na 3 mnd borstvoeding de fles (had ook wel eens krampjes of kreeg tandjes natuurlijk) De tweede was een ander verhaal, een nachtbraker en had het altijd warm en non-stop honger. .Vaste tijden voeden werkte totaal niet..
Hij werd alleen rustig als hij heel dicht bij me was..Die lag uiteindelijk s’nachts naast mij in bed in eigen slaapzakje (niet samen onder een dik dekbed!) aan de borst zodat ik met 1 oog open iig even ‘rust’ had en de rest vd familie kon slapen..of papa schommelde s’nachts de kinderwagen heen en weer in de woonkamer zodat ik even kon slapen…probeer uit te vinden waar jouw baby rustig van wordt en waarom het zoveel huilt..pijn? honger? Krampjes? Schrale billen? Te warm? Te koud? Of wil het ook gewoon dicht bij je zijn? etc..het komt goed maar het duurt even voordat je weet wat werkt voor jullie. Blijf vooral rustig en gun elkaar rustmomenten… laat de afwas maar even staan en ga ook even slapen als je baby slaapt.
Veel succes en vergeet niet te genieten
Mvg
