paroxetine (anti depressie medicijn)

Ik slik al tientallen jaren Sertraline i.v.m. soortgelijke klachten en heb na de menopauze pas de diagnose Diabetes type II gekregen. Ik heb sterk het gevoel dat daar een samenhang mee is. Door wegvallen van hormonen. Misschien is dat bij jou ook het geval? En ook al beïnvloedt de antidepressiva mogelijk je glucosegehalte, je kan het gebruik ervan waarschijnlijk ook niet missen. Sterkte.

Ja, nu je het zegt, na de overgang kreeg ik opeens diabetes.
Hoe ga jij om met je diabetes, slik je metformine of andere medicijnen?

Ik ben zoekend, vandaar mijn naam!
Eerst Metformine geprobeerd, waarden verbeterden maar ik kon het niet verdragen, dus gestopt, weer gestart en uiteindelijk gestopt. Een tijdje niets gebruikt, in overleg natuurlijk, aangekeken, en toen Gliclazide 30 mg, kreeg veel extra pijnklachten aan voeten/benen die ik daarvoor niet had. Toen ik 2 keer veel te lage nuchtere ochtendwaarden had moest ik er direct mee stoppen.
Na een tijd aankijken hoe het ging zonder medicijn, nu onlangs weer gestart met Gliclazide maar dan de 80 mg (heeft kortere werking). Na paar dagen weer veel meer pijnklachten hoewel de waarden wel dalen. Nu bekijken hoe verder iets anders of iets erbij tegen de pijnen. Ik heb namelijk ook Fibromyalgie.

Ik vind het heel moeilijk om met al mijn beperkingen om te gaan. In welke plaats woon jij?

Toevallig ben ik ook gediagnosticeerd met fybromyalgie.
Ik denk persoonlijk dat alle klachten met elkaar in verbinding staan, wat het er niet gemakkelijker op maakt om een stabiele bloedsuikerspiegel te krijgen.

Die beperkingen vind ik ook moeilijk in het dagelijkse leven. Vooral de diabetes, het voelt soms als een straf voor mij. Ik heb ook niet vertrouwen in de medicatie daarvoor. Het zijn symptoombestrijdingen. Maar ja, wat dan?

Een totale ander dieet? Geen koolhydraten meer, dit is voor mij ook niet vol te houden op de langere termijn. Heb er veel over gelezen en de berichten hierover zijn ook tegenstrijdig!
Ik vraag mij ook af hoeveel procent je kans hebt om al die diabetes gerelateerde complicaties te krijgen als je suiker te hoog is.
Zelf schommel ik dagelijks tussen de 14 en 7.

serotonine remmers lijken verantwoordelijk voor lichte stijging van het bloedsuiker. Dit is overigens bij mijn weten niet wetenschappelijk bewezen.

Individuele kansen op complicaties bij hogere bloedsuikers zijn lastig, je kan ook zeggen je krijgt ze of je krijgt ze niet. Maar uit onderzoeken onder grote populaties blijkt wel degelijk een verband zijn te zijn tussen hogere waarden en complicaties op langere termijn. Je voelt je ook fitter met lagere dan wel normale waarden tussen de 4 en de 8. Maar daar heb je allemaal weinig aan als je medicijnen slikt die je waarden omhoog stuwen. Hebn je al eens met je behandelaar hierover gesproken? Ook met diegene die die middelen voorschrijft. Misschien is er inmiddels wat beters op de markt zonder het effect van de bloedsuikerverhoging?

Andere invalshoek: er zijn genoeg voorbeelden van mensen die jarenlang Type 2 dachten te hebben, maar in werkelijkheid Type 1 hebben. Dan doet Metformine eigenlijk niks.
Dit jun je uitsluiten door een test op antistoffen in je bloed.
En ja, als Metformine weinig doet, waarom geeft de huisarts dan niet het advies insuline bij te spuiten?