Puber en Diabetes
Hallo allemaal,
Sinds eind september jl. is bekend dat mijn bonuszoon van 13 jaar diabetes type 1 heeft. Dat was wel even schrikken maar vol goede moed gingen we aan de slag met het meten, spuiten en KH tellen enzo. Zeer gemotiveerd zijn wij om D. te helpen. Maar ja. D. heeft helemaal niet zoveel motivatie om snoep en koek e.d. te laten staan. Hoeveel gesprekken we ook met hem hebben, of we nou boos worden of juist rustig in gesprek gaan het helpt allemaal niet. Zodra hij buiten ons gezichtsveld is eet hij dingen die hij niet mag. Inmiddels is hij ook aan het experimenteren met de metingen en spuiten van de insuline. Oftewel hij is aan het kijken hoe snel de suiker zakt, bij hoeveel insuline. Het resultaat is nu dat hij dagelijks echt heel hoog zit en dan weer tegen een hypo aan zit. In het ziekenhuis zeggen ze:”tja het is ook moeilijk he op deze leeftijd. Inmiddels raken wij een beetje radeloos, hij heeft nog geen dag goed gezeten met zijn waardes. Heeft er iemand tips? Deze zijn heel erg welkom.
-
Dat zal heel erg wennen zijn, voor de hele familie maar met name ook voor D. zelf. Ik denk dat het vooral belangrijk is om hem de ruimte te geven om zijn veranderde leven opnieuw in te richten.
Het kan behoorlijk lang duren voordat hij zijn waarden weer een beetje op de rit krijgt, langer dan de 2 maanden dat hij nu diabetes heeft.
Het is juist goed dat hij aan het testen is hoe zijn lijf op de insuline reageert en ja dit kan in het begin gepaard gaan met hele hoge en hele lage waarden. Op die leeftijd wil je überhaupt dingen uitproberen, probeer dat qua eten en qua instellingen samen te doen.
Bij diabetes type 1 is het echt niet zo dat er dingen zijn die hij niet mag eten. Hij moet alleen uitzoeken hoeveel insuline hij per geval moet spuiten. Heel veel ’trial and error’ dus en ontdekken wat er gebeurt. Jullie kunnen hem begeleiden, hulp bieden en naar hem luisteren.
-
Mooie reactie, Momo! Zo staan wij er ook in. Laat niet je diabetes je leven bepalen, maar leef je leven en bepaal hoe je je diabetes het beste kunt managen. Als hij nu goed uitzoekt wat zijn koolhydraatratio en insulinegevoeligheid zijn, dan kan hij daarna in principe alles eten en doen. Als hij maar koolhydraten telt!
We snappen wel dat je als bonusmoeder bezorgd bent en het zo goed mogelijk met D. voor hebt. Maar… HIJ heeft diabetes, zijn bonusmoeder niet ;-).Sterkte en succes samen!
-
Probeer ook eens of hij te vinden is voor een insuline pomp en met een CGM. Die kunnen de behandeling iets vereenvoudigen.
-
Waarom moet hij koek en snoep laten staan?
Weet u nog wat u at en trek in had toen u 13 was? Juist.En de tips? Wordt zelf een expert verdiep u erin help hem met ratio’s, koolhydraten tellen. Lees en struin heel internet af, regel een freestyle Libre sensor als hij dit nog niet heeft. Doe zelf een dag of beter een hele week mee met een insulinepen gevuld met water (vast wel te regelen via ziekenhuis of apotheek) inclusief het injecteren van uzelf en het berekenen en bijbolussen. En ja u mag ook meesnoepen als hij een hypo heeft.
-
Mijn dochter van 11 heeft vorige week de diagnose diabetes type 1 gekregen, erg k*t, maar als je creatief bent kan je volgens mij veel leuke en lekkere dingen nog steeds doen, interesse in contact ?
-
Samen een streefwaarde (HbA1c en/of TIR) afspreken en bij het behalen van een goed resultaat een beloning in het vooruitzicht stellen.
