Home Forums Zwangerschap Zwangerschapsdiabetes

  • celina

Zwangerschapsdiabetes

Hoi allemaal,
Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik zwangerschapsdiabetes heb. Ik zag dit totaal niet aankomen en baal er (Tot huilends toe) erg van.
Ik voel me mega schuldig naar mn kindje toe. Ik heb overgewicht en geef zelf dit de schuld dat ik het nu heb. Zijn er meer dames die zwangerschapsdiabetes hebben? Hoe gaan jullie ermee om en hoe hebben jullie het geaccepteerd.

  • Hoi, ik heb ook zwanger diabetes alleen ik heb geen overgewicht en ik voel me ook niet schuldig naar me kindje toe.

    • Daffie

    Hallo,

    Ik zie dat dit topic lang geleden is gestart en er sinds mei “20 geen berichten meer op zijn geweest. Nu is het zo dat ik nu zwanger ben, bijna 27 weken nu en sinds anderhalve week geleden te horen heb gekregen dat ik zwangerschapsdiabetes heb. Ik zag dit totaal niet aankomen. De vorige zwangerschap verliep vlekkeloos en in principe heb ik een redelijk gezonde levensstijl, aardig bewegen, redelijk gezond eten, niet roken, geen overgewicht (tijdens de zwangerschap wel iets te weinig beweging en wat teveel slechte dingen gegeten).

    Sinds ik het weet is mijn onbezorgde zwangerschap ineens een en al stress. Ik ben extreem boos en huil iedere dag hierom. Ik blijf mijzelf de schuld geven dat dit is ontstaan, ondanks dat de diabetes verpleegkundige heeft verteld dat het echt niet aan mij ligt, maar dat mijn lichaam gewoon nu minder goed reageert. Een stemmetje in mijn hoofd blijft echter denken had ik maar meer bewogen en had ik maar minder koekjes gegeten. Verder kan ik op zich wel dealen met het feit dat ik de lekkere snackjes e.d. moet laten staan, maar geeft alle andere consequenties die het kan hebben mij enorm veel verdriet en stress. Zo is mij al verteld dat ik er rekening mee moet houden dat ik bij 38 weken ingeleid zal worden en dat de mogelijkheid van een keizersnede ook heel reëel is als het kind “te groot” is. Hier ben ik helemaal niet van gecharmeerd, inleiden of een keizersnede is prima wanneer het echt nodig is, maar nu lijkt het wel of alles al is bepaald. Ik wordt er echt heel boos van, het neemt mij de enige mate van controle die ik over mijzelf heb volledig weg. Daarbij, de kans dat dit kind groot zal worden was er al voordat ik zwangerschapsdiabetes had, hij was iets groter bij de echo’s en mijn eerste kind was ook 8 pond (zonder zwangerschapsdiabetes). Die is er ook prima uit gekomen zonder gedoe.

    Sindsdien heb ik overigens mijn eetpatroon drastisch veranderd, ik heb geen koekje, snoepje, chips, chocola, taart of alles waar maar enigszins suiker aan wordt toegevoegd aangeraakt. Alles kook ik nu vers. Voor de rest gebruik ik wat ik eet volkoren producten, maar het lijkt er wel op dat als ik gewone witte pasta eet en aardappelen, dat dit ook goed gaat, ik zie in mijn metingen geen extreme waarden komen daarna. Over het algemeen zijn mijn waardes heel netjes, een enkele keer was die te hoog (7,2 was het hoogst anderhalf uur na de maaltijd), maar toen heb ik direct dat wat het veroorzaakt zou kunnen hebben weggenomen bij de volgende maaltijd en was het weer in orde. De waarde mag maar maximaal 6,7 zijn en eerlijk gezegd vraag ik me wel een beetje af, is dat niet wat extreem…

    Punt is, ieder eetmoment levert mij enorm veel stress op net zoals overigens ieder meetmoment. Als die maar niet te hoog is, want ik wil echt voorkomen dat ik moet gaan spuiten. de diabetes verpleegkundige was namelijk heel duidelijk, drie keer te hoog is spuiten. Bij iedere hap denk ik nu, als ik straks maar niet een te hoge waarde heb. Daarbij merk ik, ik eet nu ook nog eens minder en het gevolg is eigenlijk wel, ik heb continu honger. Het gesprek met de diëtist volgt nog, maar mijn vertrouwen in mijn lichaam is weg en ik durf gewoon niet zo goed te eten.

    Een heel verhaal, maar het zit me hoog. Het is naar om nu als “probleemgeval” bestempeld te worden. Inmiddels ben ik per direct overgedragen naar de gynaecoloog en kan ik niet meer bij de eigen verloskundige terecht. Daarnaast is diabetes iets wat ik mijn leven lang heb geassocieerd met ongezonde levensstijl, het voelt gewoon zo oneerlijk. Ik ben vooral benieuwd hoe anderen met het feit dat ze zwangerschapsdiabetes hebben ontwikkeld omgaan/ zijn omgegaan en of dit herkenbaar is of niet. Wat heb je gedaan om dit een plek te geven?

  • Sorry, geen ervaring met zwangerschap en diabetes. In de eerste plaats gefeliciteerd met je zwangerschap en ellendig dat dit er bij komt. Het neemt je plezier weg en je gaat je zorgen maken. Maar je krijgt begeleiding om te zorgen dat het goed gaat, vandaar onder die 6,7. Let ook op met wat je drinkt: vruchtensap bevat bijv veel snelwerkende koolhydraten. Diabetes is overigens niet standaard een gevolg van slechte levensstijl, sommigen hebben pech met auto immuun de type 1, andere hebben een versleten alvleesklier, een groep type 2 en bij zwangerschap worden allerlei hormonen actief waartegen bij sommige vrouwen de alvleesklier niet tegen op kan boksen. Zolang je geen insuline gebruikt, kom je bij zwangerschap niet in aanmerking voor de FSL. Een sensor die continu je bloedsuikerwaarde meet en waarmee het stukken makkelijker wordt om je bloedsuikers onder controle te houden en te zien welk eten en drinken welk effect heeft. Ik kan niet in je portemonnee kijken, maar hij kost € 60 per 14 dagen en je hebt een telefoon met NFC nodig. Overleg eens met je behandelaren in het ziekenhuis of zij hierbij iets kunnen betekenen. Veel sterkte en probeer toch te genieten van deze bijzondere periode.

Wil je reageren op dit bericht, dan moet je ingelogd zijn met je account.